Competition in this pair is now closed. Discussion and feedback about the competition in this language pair may now be provided by visiting the "Discussion & feedback" page for this pair. Entries may also be individually discussed by clicking the "Discuss" link next to any listed entry. Source text in French Au jour fixé, l'appartement du comte Ulric de Rouvres était préparé. Ulric y donna rendez-vous pour le soir même à trois des plus célèbres médecins de Paris. Puis il courut chercher Rosette.
Elle venait de mourir depuis une heure. Ulric revint à son nouveau logement, où il trouva son ancien ami Tristan, qu'il avait fait appeler, et qui l'attendait avec les trois médecins.
—Vous pouvez vous retirer, messieurs, dit Ulric à ceux-ci. La personne pour laquelle je désirais vous consulter n'existe plus.
Tristan, resté seul avec le comte Ulric, n'essaya pas de calmer sa douleur, mais il s'y associa fraternellement. Ce fut lui qui dirigea les splendides obsèques qu'on fit à Rosette, au grand étonnement de tout l'hôpital. Il racheta les objets que la jeune fille avait emportés avec elle, et qui, après sa mort, étaient devenus la propriété de l'administration. Parmi ces objets se trouvait la petite robe bleue, la seule qui restât à la pauvre défunte. Par ses soins aussi, l'ancien mobilier d'Ulric, quand il demeurait avec Rosette, fut transporté dans une pièce de son nouvel appartement.
Ce fut peu de jours après qu'Ulric, décidé à mourir, partait pour l'Angleterre.
Tels étaient les antécédents de ce personnage au moment où il entrait dans les salons du café de Foy.
L'arrivée d'Ulric causa un grand mouvement dans l'assemblée. Les hommes se levèrent et lui adressèrent le salut courtois des gens du monde. Quant aux femmes, elles tinrent effrontément pendant cinq minutes le comte de Rouvres presque embarrassé sous la batterie de leurs regards, curieux jusqu'à l'indiscrétion.
—Allons, mon cher trépassé, dit Tristan en faisant asseoir Ulric à la place qui lui avait été réservée auprès de Fanny, signalez par un toast votre rentrée dans le monde des vivants. Madame, ajouta Tristan en désignant Fanny, immobile sous son masque, madame vous fera raison. Et vous, dit-il tout bas à l'oreille de la jeune femme, n'oubliez pas ce que je vous ai recommandé.
Ulric prit un grand verre rempli jusqu'au bord et s'écria:
—Je bois....
—N'oubliez pas que les toasts politiques sont interdits, lui cria Tristan.
—Je bois à la Mort, dit Ulric en portant le verre à ses lèvres, après avoir salué sa voisine masquée.
—Et moi, répondit Fanny en buvant à son tour... je bois à la jeunesse, à l'amour. Et comme un éclair qui déchire un nuage, un sourire de flamme s'alluma sous son masque de velours. | Winning entries could not be determined in this language pair.There were 2 entries submitted in this pair during the submission phase. Not enough entries were submitted for this pair to advance to the finals round, and it was therefore not possible to determine a winner.
Competition in this pair is now closed. | Հատված Անրի Մյուրժեի «Տեսարաններ երիտասարդության կյանքից» գրվածքից Նշանակված օրը կոմս Ուլրիկ դը Ռուվրի բնակարանը պատրաստ էր: Ուլրիկն այդտեղ հենց նույն երեկոյի համար հանդիպում նշանակեց Փարիզի երեք ամենահայտնի բժիշկների հետ: Հետո նա վազեց Ռոզետին բերելու: Մի ժամ առաջ Ռոզետը մահացել էր: Ուլրիկը վերադարձավ իր նոր բնակարանը, որտեղ իր հին բարեկամ Տրիստանը, որին նա կանչել էր տվել, երեք բժիշկների հետ միասին իրեն էր սպասում: —Դուք կարող եք հեռանալ, պարոնայք, —ասաց նրանց Ուլրիկը: Անձը, որի համար ես ձեզ հետ ուզում էի խորհրդակցել, այլևս ողջ չէ: Տրիստանը, մենակ մնալով կոմս Ուլրիկի հետ, չփորձեց մեղմել նրա ցավը, բայց եղբոր պես կողքին կանգնեց վշտի պահին: Նա էր, որ Ռոզետի համար արված շքեղ թաղումը ղեկավարեց, ի մեծ զարմանս ամբողջ հիվանդանոցի: Նա էր, որ գնեց երիտասարդ աղջկա՝ իր հետ բերած իրերը, որոնք նրա մահից հետո հիվանդանոցի վարչության սեփականությունն էին դարձել: Այդ իրերի մեջ էր գտնվում նաև փոքրիկ կապույտ շրջազգեստը, միակը, որ մնացել էր խեղճ հանգուցյալին: Նա նաև հոգաց, որ Ռոզետի հետ միասին ապրած ժամանակվա Ուլրիկի ունեցած կահույքը տեղափոխվեր նրա նոր բնակարանի սենյակներից մեկը: Միայն մի քանի օր հետո էր, որ Ուլրիկը, որոշած լինելով մեռնել, մեկնում էր Անգլիա: Սրանք էին այս անձի հետ պատահած դեպքերը Կաֆե դե Ֆուեի սրահները նրա մտնելուց առաջ: Ուլրիկի ժամանումը մի մեծ շարժում առաջացրեց հավաքվածների մեջ: Տղամարդիկ վեր կեցան և բարձր հասարակությունում ընդունված քաղաքավարի ողջույն հղեցին նրան: Ինչ վերաբերվում է կանանց, ապա նրանք գրեթե ամաչած կոմս Դե Ռուվրին հինգ րոպե պահեցին լկտիության հասնող իրենց հետաքրքրասեր հայացքների տարափի տակ: — Դե, իմ թանկագին հանգուցյալ,— ասաց Տրիստանը, Ուլրիկին Ֆանիի կողքին նախապես պատվիրած տեղում նստեցնելով,— մի կենացով հայտարարեք ձեր մուտքը ողջերի աշխարհ: Տիկինը,— ավելացրեց Տրիստանը, ցույց տալով իր դիմակի տակ անշարժացած Ֆաննիին,— տիկինը Ձեզ հետ հավասար կխմի: Իսկ Դուք,—երտասարդ կնոջ ականջին ցածր ձայնով ասաց նա,—իմ խորհուրդը մի մոռացեք : Ուլրիկը մինչև պռունկը լցված մի գավաթ վերցրեց և բացականչեց. —Ես խմում եմ... —Մի մոռացեք, որ քաղաքական կենացները արգելված են ,—գոչեց Տրիստանը: —Ես խմում եմ Մահվան կենացը, իր դիմակավոր հարևանուհուն ողջունելուց հետո, գավաթը շուրթերին մոտեցնելով ասաց Ուլրիկը: —Իսկ ես,—իր հերթին խմելով պատասխանեց Ֆաննին,—ես խմում եմ երիտասարդության, սիրո կենացը: Եվ ամպ պատռող կայծակի պես հրեղեն մի ժպիտ բոցավառվեց նրա թավշյա դիմակի տակ: | Entry #20770 — Discuss 0 — Variant: Not specifiednone
| Նշված օրը կոմս Ուլրիխ դե Ռուվրի բնակարանը պատրաստ էր : Այդ նույն երեկո ՈՒկրիխն այնտեղ հանդիպում նշանակեց Փարիզի ամենահռչակավոր բժիշկներից երեքին: Այնուհետև նա շտապեց՝ Ռոզեթին գտնելու: Ռոզեթը մահացել էր մեկ ժամ առաջ: Ուլրիխը վերադարձավ իր նոր բնակարան, որտեղ իրեն սպասում էր իր հին ընկեր Տրիստանը, ում ինքն էր հրավիրել: Տրիստանը սպասում էր նրան երեք բժիշկների հետ միասին: - Կարող եք լքել իմ բնակարանը, պարոնա՜յք, - ասաց Ուլրիխը վերջիններիս: Այն անձը, ում համար ես ցանկանում էի ձեզ հետ խորհրդակցել, այլևս գոյություն չունի: Միայնակ մնալով կոմս Ուլրիխի հետ՝ Տրիստանը չփորձեց մխիթարել իր ընկերոջը, այլ եղբայրաբար միացավ նրա ցավին: Նա էլ փայլուն կերպով վարեց Ռոզեթի հուղարկավորության արարողությունը՝ ի զարմանս ողջ հիվանդանոցի: Նա գնեց այն իրերը, որոնք երիտասարդ կինն իր հետ բերել էր, և որոնք իր մահվանից հետո դարձել էին վարչության սեփականությունը: Այդ իրերը շարքում էր կապույտ շրջազգետը. միակ շրջազգեստը, որը հանգուցյալն իր հետ տարավ: Ռոզեթի հետ ապրելու ընթացքում Ուլրիխն իր հին կահույքը տեղափոխել էր իր նոր բնակարանի մի սենյակ: Դրանից քիչ ժամանակ էր անցել, երբ Ուլրիխը, մահվան որոշումն ընդունած, մեկնում էր Անգլիա: Այսպիսին էր այս անձի անցյալը այն ժամանակ, երբ նա մուտք էր գործում Ֆուա սրճարանի սրահ: Ուլրիխի ժամանումը մեծ իրարանցում առաջացրեց ժողովում: Տղամարդիկ ոտքի կանգնեցին և քաղքենի մարդկանց հարիր կերպով նրան ջերմորեն ողջունեցին: Ինչ վերաբերում է կանանց, նրանց անթաքույց հայացքների ներքո Ուլրիխն իրեն շփոթված ու անհարմար զգաց: -Դե՜, հարգարժան հանգուցյալ, - ասաց Տրիստանը Ուլրիխին՝ նրան նստեցնելով Ֆաննիի կողքին նրա համար նաաատեսված տեղում, - ձեր մուտքը կենդանի մարդկանց կողքին կենաց բարձրացնելով նշեք: Տիկինը ձեզ կաջակցի, - ավելացրեց Տրիստանը՝ մատնանշելով իր դիմակի ներքո անշարժացած Ֆաննիին: Իսկ դուք,- շշնջաց նա երիտասարդ կնոջ ականջին, մի՜ մոռացեք իմ խորհուրդը: Ուլրիխը՝ բերնեբերան լցրաս իր մեծ բաժակը ձեռքին, բացականչեց. - Ես խմում եմ ... - Մի՜ մոռացեք, որ քաղաքական կենացներն արգելված են, - նրան բարձրաձայնեց Տրիստանը: - Խմում եմ մահվան համար, -իր դիմակավոր հարևանուհուն ողջունելուց հետո ասաց Ուլրիխը՝ բաժակը մոտեցնելով շրթներին, - Իսկ ես, - ասաց Ֆաննին՝ բարձրացնելով իր բաժակը, - ես խմում եմ երիտասարդության և սիրո համար: Եվ ամպերը փարատող կայծակի նման մի չքնաղ ժպիտ երևաց իր թավշյա դիմակի ներքո: | Entry #22283 — Discuss 0 — Variant: Not specifiednone
| | | | | X Sign in to your ProZ.com account... | | | | | | ProZ.com translation contestsProZ.com translation contests offer a fun way to take a break from your normal routine while testing and honing your skills with fellow translators.
ProZ.com Translation Contests. Patent pending. |