Ќе тргнам сам,
ќе слезам во центар,
ќе се прошетам, ќе седнам,
ќе си нарачам права пијачка.
Не ми треба шлем
за да се пробијам низ животот,
ќе чекорам и преку вода ако треба,
сѐ од пуста гордост.
Ме воздигаш
за потоа да ме уништиш,
сѐ што ми нудиш е неодлучност,
класично избегнување.
Пак ме подигаш повисоко,
ме одржуваш цел
и сега се чувствувам како да живеам,
како да живеам во песочна бура.