Mi amigo no encontró lo que buscaba, y según yo llegué a presumir, consistió en que no buscaba nada, que es precisamente lo mismo que a otros muchos les acontece. Algunas madres, sí, buscaban a sus hijas, y algunos maridos a sus mujeres, pero ni una sola hija buscaba a su madre, ni una sola mujer a su marido. Acaso—decían,—se habrán quedado dormidas entre la confusión en alguna pieza... Es posible—decía yo para mí,—pero no es probable.
Una máscara vino disparada hacia mí.
—¿Eres tú?—me preguntó misteriosamente.
—Yo soy—le respondí seguro de no mentir.
—Conocí el dominó; pero esta noche es imposible; Paquita está ahí; mas el marido se ha empeñado en venir; no sabemos por dónde diantres ha encontrado billetes. ¡Lástima grande! ¡mira tú qué ocasión! Te hemos visto, y no atreviéndose a hablarte ella misma, me envía para decirte que mañana sin falta os veréis en la Sartén... Dominó encarnado y lazos blancos...
—Bien.
—¿Estás?
—No faltaré.
—¿Y tu mujer, hombre?—le decía a un ente rarísimo que se había vestido todo de cuernecitos de abundancia, un dominó negro que llevaba otro igual del brazo.
—Durmiendo estará ahora; por más que he hecho, no he podido decidirla a que venga; no hay otra más enemiga de diversiones.
—Así descansas tú en su virtud; ¿piensas estar aquí toda la noche?
—No, hasta las cuatro.
—Haces bien.
En esto se había alejado el de los cuernecillos, y entreoí estas palabras:
—Nada ha sospechado.
—¿Cómo era posible? Si salí una hora después que él...
—¿A las cuatro ha dicho?
—Sí.
—Tenemos tiempo. ¿Estás segura de la criada?
—No hay cuidado alguno, porque...
Una oleada cortó el hilo de mi curiosidad; las demás palabras del diálogo se confundieron con las repetidas voces de: ¿me conoces? te conozco, etcétera, etc.
¿Pues no parecía estrella mía haber traído esta noche un dominó igual al de todos los amantes, más feliz, por cierto, que Quevedo, que se parecía de noche a cuantos esperaban para pegarles?
—¡Chis! ¡chis! Por fin te encontré—me dijo otra máscara esbelta, asiéndome del brazo, y con su voz tierna y agitada por la esperanza satisfecha. ¿Hace mucho que me buscabas?
—No por cierto, porque no esperaba encontrarte. | เพื่อนผู้ชายของผมไม่เจอสิ่งที่เขาตามหา และเหมือนอย่างที่ผมได้คุยโม้เอาไว้ มันเกิดจากที่เขาไม่ได้ตามหาอะไรเลย ซึ่งแน่นอนว่ามันเกิดขึ้นกับคนอื่นๆ เช่นกัน แม่บางคนกลับตามหาลูกสาวของพวกเธอ และสามีบางคนก็ตามหาภรรยาของ พวกเขา แต่ไม่มีลูกสาวซักคนที่ตามหาแม่ของพวกเธอ และไม่มีภรรยาซักคนที่ตามหาสามีของพวกเธอเช่นกัน บางทีอาจมี -พวกเขากล่าว- พวกเขาได้เผลอหลับไปท่ามกลางความสับสนในชิ้นส่วนบางชิ้น... มันเป็นไปได้ -ผมบอกกับตัวเอง- แต่มันก็อาจเป็นไปไม่ได้ หน้ากากอันหนึ่งจู่โจมมาที่ผม - คุณใช่ไหม? -เขาถามผมอย่างชอบกล - ผมเอง -ผมตอบเขาให้แน่ใจว่าไม่ได้โกหก - ฉันรู้จักชุดแฟนซีชุดนี้; แต่คืนนี้ไม่น่าจะเป็นไปได้; ปากีต้าอยู่ที่นั่น; และสามีก็โดนตื๊อให้มา; เราไม่ทราบว่าเขาได้ไปเจอธนบัตรมาจากขุมนรกใด ช่างน่าเสียดายเหลือเกิน! ช่างเผอิญเสียจริง! เราเห็นคุณแล้ว และผู้หญิงคนนั้นก็ไม่กล้าที่จะพูดคุยกับคุณด้วยตนเอง เธอจึงส่งฉันมาบอกคุณว่่าพวกคุณจะเจอกันวันพรุ่งนี้ที่ซาร์เต็นแน่นอน... ชุดแฟนซีสีเนื้อกับริบบิ้นสีขาว ... - ดีครับ - คุณจะอยู่ใช่ไหม? - ผมจะไม่พลาด - และภรรยาของคุณล่ะ? -ผมได้บอกกับสิ่งมีชีวิตที่พิลึกกึกกือว่าทั้งหมดแต่งกายด้วยเขาเล็กเขาน้อยจำนวนมากมาย, ชุดแฟนซีสีดำที่อีกคนสวมมีช่วงแขนเหมือนกัน - ตอนนี้เธอกำลังจะนอน... แม้ว่าผมได้ทำ ผมก็ไม่สามารถตัดสินใจให้เธอมา... จะไม่มีศัตรูคอยขัดขวางความสนุกอีก - งั้นก็พักผ่อนอยู่ในความมีศีลธรรมของคุณเถิด... คุณคิดจะอยู่ที่นี่ทั้งคืนหรือ? - ไม่หรอก จะอยู่จนถึงตีสี่ - คุณทำดีแล้ว ณ จุดนี้ เขาได้ออกห่างจากเขาเล็กเขาน้อย และได้ยินคำเหล่านี้แว่วมา : - ไม่มีอะไรน่าสงสัย - เป็นไปได้อย่างไร? หากผมออกมาได้หนึ่งชั่วโมงหลังจากเขา ... - คุณบอกว่าตอนตีสี่ใช่ไหม? - ใช่ - เรามีเวลา คุณไว้ใจแม่บ้านหรือไม่? - ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง เพราะ ... คลื่นๆ หนึ่งได้ตัดสายป่านแห่งความอยากรู้อยากเห็นของผมไป และคำอื่นๆ จากการสนทนาก็ได้ผสมปนเปกันกับเสียงซ้ำๆที่บอกว่า : คุณรู้จักฉันไหม? ฉันรู้จักคุณ และ ฯลฯ ฯลฯ ไม่เห็นเหมือนดาวของผมที่นำชุดแฟนซีมาคืนนี้อย่างกับของคู่รักทุกคู่... ดูดีมากกว่า... แต่เอ๊ะ... ช่างเป็นเหมือนบทกวีของเกเบโด้... ดูคล้ายกับคนที่คอยทุบตีพวกนั้นตอนกลางคืนไหมหนอ? - อุบ๊ะ! บ้าจริง! ในที่สุดฉันก็พบคุณ -หน้ากากเรียวอีกอันหนึ่งจับแขนของผมและบอกผมด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนปนสั่นเครือด้วยความหวังอย่างพึงพอใจ คุณมองหาฉันนานไหม? - เปล่าเลย เพราะว่าผมไม่ได้คอยที่จะพบคุณ |